Το Βιετνάμ - Ποινικό Άμυνας

Η Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ περιλαμβάνει επαρχίες, πέντε δήμους και πρωτεύουσα είναι το Ανόι

Το, η Γαλλία άρχισε την κατάκτηση του Βιετνάμ, η οποία ολοκληρώθηκε το, όταν ο τελευταίος έγινε μέρος του η γαλλική Ινδοκίνα.

Το βιετνάμ, που κήρυξε την ανεξαρτησία της μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά η Γαλλία συνέχισε να κυβερνά μέχρι το ήττα από Κομμουνιστικές δυνάμεις των οδηγήσεων από το Χο Τσι Μινχ. Στο πλαίσιο των Συμφωνιών της Γενεύης, το, το Βιετνάμ ήταν χωρισμένη σε κομμουνιστικό βορρά και αντι-κομμουνιστική νότια.

Αμερικανική οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς τη Νότιο Βιετνάμ μεγάλωσε μέσα της δεκαετίας του, σε μια προσπάθεια να στηρίξουν την κυβέρνηση, αλλά ΜΑΣ ένοπλες δυνάμεις αποσύρθηκαν μετά από μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός το.

Δύο χρόνια αργότερα, το Βόρειο Βιετνάμ δυνάμεις κατέλαβαν το Νότιο Βιετνάμ την επανένωση της χώρας υπό το κομμουνιστικό καθεστώς. Η κυβέρνηση του Βιετνάμ έχει να επιδείξει μια ισχυρή δέσμευση και αφοσίωση για τη διασφάλιση κοινωνικής και πολιτικής σταθερότητας, καθώς και την οικονομική πρόοδο, όπως αποδεικνύεται από τις πολιτικές και τις αλλαγές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια. Η εισαγωγή του (μεταρρύθμιση), το, έχει βάλει το Βιετνάμ σε θέση να ευδοκιμήσει και να ανθίσει οικονομικά. Το νομικό σύστημα είναι υπό αναθεώρηση, όπως αποδεικνύεται από το Σύνταγμα του και το Ποινικού Διαδικασία Του Κώδικα. Πιο πρόσφατα, το Βιετνάμ έγινε την η μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Με αυτές τις νέες εξελίξεις, το Βιετνάμ είναι στη διαδικασία να φέρει το νομικό του σύστημα σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και την εισαγωγή πολλών νέων νόμων και χρειάζεται βοήθεια για την εφαρμογή τους.

Βελτιώσεις στη νομοθεσία σχετικά με τη νομική συνδρομή και τα δικαιώματα των δικηγόρων, επίσης, παρέχοντας παράλληλα νέες ευκαιρίες, επίσης, να δημιουργήσετε περισσότερες ανάγκες για εκπαίδευση, από την άποψη των επαγγελματικών δεξιοτήτων των δικηγόρων.

Το νομικό σύστημα βασίζεται στο κομμουνιστικό νομική θεωρία και τη γαλλική σύστημα αστικού δικαίου. Το σύστημα αποτελείται από το Ανώτατο λαϊκό Δικαστήριο, το Επαρχιακό λαϊκού Δικαστήρια, και το Διαμέρισμα των Ανθρώπων Δικαστήρια. Υπάρχουν εξειδικευμένα δικαστήρια, το Ανώτατο λαϊκό Δικαστήριο, και σε επαρχιακό επίπεδο. Αυτά περιλαμβάνουν τα ποινικά δικαστήρια, τα πολιτικά δικαστήρια, οικονομική δικαστήρια, τα διοικητικά δικαστήρια και τα εργατικά δικαστήρια. Το δικαστήριο επιτροπές σε πρώτο βαθμό είναι αποτελείται από δύο δικαστές και ενόρκους (συνήθως ένα δικαστή και δύο άνθρωποι είναι οι ένορκοι, του Άρθρου του Κώδικα Ποινικής δικονοκίας). Οι άνθρωποι είναι οι ένορκοι σε κάθε επίπεδο είναι λαϊκούς που εκλέγονται από το Συμβούλιο του στο ίδιο επίπεδο με τη σύσταση του Βιετνάμ Πατρίδα Μπροστά.

Ένας σημαντικός παράγοντας ανησυχίας που σχετίζονται με την ανεξαρτησία των δικαστηρίων είναι ο άγραφος πρακτική των τοπικών δικαστηρίων, να ζητήσει απόψεις από τα ανώτερα δικαστήρια, σε πολύπλοκες περιπτώσεις.

Η περιοχή-επίπεδο λαών δικαστήρια και τα περιφερειακά στρατιωτικά δικαστήρια ασκούν πρωτοβάθμια δίκη των ποινικών υποθέσεων που αφορούν λιγότερο σοβαρά αδικήματα, σοβαρά αδικήματα και για πολύ σοβαρά αδικήματα, εκτός από μερικά αδικήματα όπως αυτά που αφορούν την εθνική ασφάλεια (Άρθρο). Το Σύνταγμα εγκρίθηκε στις δεκαπέντε απριλίου Κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στα Θεμελιώδη Δικαιώματα και Καθήκοντα του Πολίτη, και του Άρθρου πενήντα επιβεβαιώνει ότι στο Βιετνάμ"τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και κοινωνικό τομέα είναι σεβαστή. Ενσωματώνονται στα δικαιώματα των πολιτών και καθορίζονται από το Σύνταγμα και το νόμο."Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας εγκρίθηκε τον νοέκβριο του. Οι βιετναμέζοι πολίτες έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν καταγγελίες στις αρμόδιες κρατικές αρχές, κατά παρανομίες των ιδιωτών και κρατικών φορέων.

Εάν υπέστησαν απώλειες και τραυματισμούς, δικαιούνται αποζημίωση και τη φήμη τους πρέπει να αποκατασταθεί (Άρθρο, τα Άρθρα, τριάντα ένα).

Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (Άρθρο, και το Άρθρο πέντε), η ποινική διαδικασία πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με το νόμο, και με βάση την αρχή ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Όλα τα μέρη έχουν τα ίδια δικαιώματα, όπως το δικαίωμα να παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία, έγγραφα και αντικείμενα, κάνουν τις αξιώσεις, και να υποστηρίζουν ενώπιον του δικαστηρίου (Άρθρο δεκαεννέα). Ο κατηγορούμενος δεν πρέπει να θεωρείται ένοχος μέχρι να δικαστική απόφαση καταστεί τελεσίδικη (Άρθρο, το Άρθρο εννέα), και επίσης έχει το δικαίωμα το δικαίωμα να παρατηρήσετε τελών (Άρθρο σαράντα εννέα), και το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή να ζητήσει από άλλα πρόσωπα για να τον υπερασπιστεί. Διερεύνησης, και τα δικαστήρια έχουν το καθήκον να διασφαλίζουν ότι οι κρατούμενοι, κατηγορούμενοι και οι κατηγορούμενοι ασκήσουν το δικαίωμά τους στην άμυνα. Σύμφωνα με το άρθρο του Συντάγματος, οι πολίτες θεωρούνται απαραβίαστα, και είναι αυστηρά χρησιμοποιώντας όλες τις μορφές παρενόχλησης, καταναγκασμού, τα βασανιστήρια, και η παραβίαση τους τιμή και την αξιοπρέπεια.

Επίσης, λαμβάνοντας ένα άτομο, ή κρατώντας τον, κράτηση πρέπει να γίνει με πλήρη τήρηση του νόμου.

Οι άνθρωποι σε θεματοφυλακή θα πρέπει να ενημερώνονται για τους λόγους της επιμέλειας, και εξήγησε για τα δικαιώματά τους και τις υποχρεώσεις τους. Δεν επιτρέπεται να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ή να ζητήσει από άλλα πρόσωπα για να τους υπερασπιστεί, και να διαμαρτύρονται για την κηδεμονία τους, διαδικαστικές αποφάσεις ή πράξεις των οργάνων ή προσώπων με διαδικασία-τη διεξαγωγή αρμοδιότητες (Άρθρο σαράντα οκτώ). Σύλληψη, κράτηση, προσωρινή κράτηση, απαγόρευση μετακίνησης εκτός αυτά κατοικίας, εγγύηση ή κατάθεση των χρημάτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποτρέψει τα εγκλήματα, όταν υπάρχουν λόγοι που αποδεικνύουν ότι ο κατηγορούμενος ή οι κατηγορούμενοι θα μπορούσε να προκαλέσει δυσκολίες στην έρευνα, δίωξη ή εκδίκαση, ή θα συνεχίσει να διαπράττει αδικήματα (Άρθρο).

Συλλήψεις απαιτούν ένα ένταλμα για να εκτελεστεί, εκτός αν οι παραβάτες επ αυτοφώρω.

Το έχει το δικαίωμα να ενημερώνονται για τους λόγους της σύλληψης, καθώς και την οικογένειά του κοινοποιηθεί η διαδικασία. Το πρόσωπο που εκτελεί τη σύλληψη πρέπει να εφαρμόσει αυστηρά το νόμο, και σε περίπτωση παραβάσεων μπορεί να είναι πειθαρχημένος ή ποινική ευθύνη (Άρθρα). Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας ορίζει ότι άμυνας σύμβουλοι πρέπει να είναι παρούσα από την έναρξη της ποινικής διαδικασίας. Σε περίπτωση σύλληψης, ο συνήγορος υπεράσπισης πρέπει να είναι παρούσα από τη στιγμή που η κράτηση αποφάσεις που εκδίδονται. Ωστόσο, σε περιπτώσεις, όταν είναι απαραίτητο για να κρατήσει μυστική, ο πρόεδρος της μπορεί να αποφασίσει να επιτρέψει τη συμμετοχή ο συνήγορος ξεκινώντας από τη λήξη της έρευνας (Άρθρο). Κάθε πρόσωπο που έχει συλληφθεί, κρατηθεί, να διωχθούν, να δικαστεί για παραβίαση του νόμου δικαιούται, σύμφωνα με το Σύνταγμα, σε αποζημίωση για τυχόν υλική ζημία της και η φήμη του πρέπει να αποκατασταθεί (Άρθρο). Αναζητήσεις απαιτούν ένα ένταλμα για να εκτελεστεί, καθώς και Σωματικές έρευνες, έρευνες σε κατοικίες, χώρους εργασίας και χώρους που μπορούν να διεξάγονται μόνο όταν υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι υπάρχουν εργαλεία ή άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με την επιτροπή για το αδίκημα (Άρθρα).

Συγκρούσεις και ταυτότητες πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τις διαδικασίες που αναφέρονται στα Άρθρα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Η ανάκριση των κατηγορουμένων πρέπει να διεξάγεται από ανακριτές αμέσως μετά την απόφαση να κινήσει ποινική διαδικασία. Οι ερευνητές πρέπει να διαβάστε την απόφαση και εξηγεί με σαφήνεια στον κατηγορούμενο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Σε πολλές κατηγορούμενος, το καθένα από αυτά θα πρέπει να αμφισβητηθεί ξεχωριστά και δεν επιτρέπεται να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους. Οι ερευνητές δεν επιτρέπεται να διεξάγουν ανάκριση το βράδυ, εκτός από όταν είναι διαφορετικά, είναι δυνατόν, και τα κίνητρα πρέπει να είναι δεδομένη. Οι ερευνητές ή εισαγγελείς που αποσπούν δηλώσεις από τον κατηγορούμενο ή εφαρμόζουν τη σωματική τιμωρία των κατηγορουμένων πρέπει να φέρουν ποινική ευθύνη (Άρθρα). Μέσα σε τρεις ημέρες μετά την απόφαση να προχωρήσουμε με την δίωξη, την πρέπει να ενημερώσει τον κατηγορούμενο και την άμυνα συμβούλους. Εντός των επόμενων τριών ημερών, η πρέπει να στείλετε τα αρχεία και παραπομπές στα δικαστήρια (Άρθρο). Το βάρος της απόδειξης κατά την κατηγορούσα αρχή και τον κατηγορούμενο έχει το δικαίωμα να μην αναγκαστούν να αποδείξει την αθωότητά του (Άρθρο δέκα). Στη δίκη, οι κατηγορούμενοι έχουν το δικαίωμα να παρατηρήσετε από τα τέλη και να ενημερώνεται σχετικά με οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την υπόθεσή τους. Έχουν το δικαίωμα να μετέχουν των συνεδριάσεων του δικαστηρίου, για να λάβετε εξηγήσεις σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, να παρουσιάσει έγγραφα, για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ή να ζητήσει από άλλα πρόσωπα για να τους υπερασπιστεί, να υποβάλλει γνώμες, υποστηρίζουν στο δικαστήριο συνεδρίες για να έχουν τα τελευταία λόγια του πριν την τελική διαβούλευση και να ασκήσει έφεση κατά των αποφάσεων και οι αποφάσεις των δικαστηρίων (Άρθρο πενήντα). Ο κατηγορούμενος, κατηγορούμενο ή τους νόμιμους εκπροσώπους έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το δικό τους συνήγορο υπεράσπισης. Αν δεν ζητήσει νομική βοήθεια, οι φορείς διερεύνησης, ή τα δικαστήρια πρέπει να ζητήσει δικηγορικών συλλόγων να διορίσει συνήγορο υπεράσπισης, στην θανατική ποινή, οι ανήλικοι και τα άτομα με σωματική και ψυχική ζητήματα. Ένα συνήγορο υπεράσπισης μπορεί να υπερασπιστεί πολλαπλά πρόσωπα υπό κράτηση, κατηγορούμενος ή κατηγορούμενοι στην ίδια υπόθεση, με την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των προσώπων αυτών δεν είναι αντικρουόμενες. Ο κατηγορούμενος και ο εναγόμενος μπορεί να έχει περισσότερα από ένα συνήγορο υπεράσπισης. Εντός τριών ημερών από την ημερομηνία παραλαβή των αιτήσεων από το συνήγορο υπεράσπισης, της διερεύνησης, ή τα δικαστήρια πρέπει να να εξετάσει και να του χορηγήσει την άμυνα γνωμοδοτήσεις, πιστοποιητικά, προκειμένου να εκτελέσει τα καθήκοντά του (Άρθρα).

Εξομολογήσεις από τον κατηγορούμενο ή κατηγορουμένους πρέπει να θεωρείται μόνο ως αποδεικτικά στοιχεία, εάν είναι συνεπείς με τις άλλες αποδείξεις των περιπτώσεων.

Ομολογίες των κατηγορουμένων ή κατηγορούμενοι δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως αποκλειστική στοιχεία για την καταδίκη του (Άρθρο). Οι κατηγορούμενοι, τα θύματα και τους νόμιμους εκπροσώπους έχει το δικαίωμα να ασκήσει έφεση κατά της πρωτόδικης αποφάσεις ή αποφάσεις (Άρθρο).